poniedziałek, 25 lipca 2016

Rowerowe Mazury i Podlaski Szlak Bociani: dzień 9 ..Dolistowo - Goniądz - Tykocin - 100 km


Trasa: Dolistowo - Jadeszki - Białosuknia - Goniądz - Dobarz - Laskowiec - Słomianka - Tykocin - 100 km

79 bocianów :)

 Dziś opuszczamy Biebrzański Park Narodowy. Chcemy zakończyć dzień w Tykocinie, a po drodze zobaczyć Twierdzę Osowiec. Po zakupach i szybkim śniadaniu wsiadamy na rowery i jedziemy na drewniany mostek nad Biebrzą, którym przejeżdżałyśmy wczoraj. Piękne tereny, wszechogarniający błogi spokój i bardzo czysta woda, aż zachęcają do biwaku w tym miejscu. Niestety nam pozostaje tylko zachwyt nad tą okolicą i nadzieja, że jeszcze kiedyś będzie okazja tutaj wrócić.. 

rzeka


Ruszamy na szlak. Gdybym wcześniej wiedziała, że odcinek PSB z Dolistowa do Goniądza przez Jadeszki i Białosuknie jest taki nudny, to byśmy tą drogą nie pojechały..

rower

  Teraz wybrałabym choćby z ciekawości  szlak turystyczny niebieski  szlak pieszy przez Wroceń i Dawidowiznę. Na pewno zaoszczędziłybyśmy dzięki temu kilka kilometrów, może nie czas ale widoki pewnie byłby ciekawsze..

rower

 Dojeżdżamy do głównej drogi, gdzie równolegle wytyczony jest szlak Green Velo. Nawierzchnia bardzo dobra..

Green Velo

 ..nie to co tutaj. Chyba najbardziej po tarce na szutrówkach, znienawidzony przez rowerzystów rodzaj nawierzchni..  

rower

 W Goniądzu zjeżdżamy w dół nad Biebrzę. Chcemy zobaczyć Dwór Bartla z karczmą i tarasem widokowym..

Dwor Bartla

 Stylizowane wnętrze wygląda ciekawie (?), ale to totalnie nie nasze klimaty. Wystrój jest trochę przytłaczający..

Dwor Bartla
Dwor Bartla

 Na dużym tarasie w otoczeniu biebrzańskich krajobrazów można odpocząć i zjeść. Przyjechałyśmy jednak trochę za wcześnie, kuchnia jest jeszcze nieczynna więc decydujemy się nie tracić czasu i jechać dalej..

Dwor Bartla

 ..poza tym mamy 25 min, żeby dojechać do Twierdzy Osowiec. Ostatnie wejście na jej teren jest o godzinie 12:30. Swoją siedzibę ma tam również Biebrzański Park Narodowy, więc na pewno będzie też punkt informacyjny. Dojeżdżamy na miejsce dość szybko, bo droga jest asfaltowa. Okazuje się, że nasz pośpiech był zupełnie niepotrzebny. Zbliżają się Światowe Dni Młodzieży i ze względów bezpieczeństwa zwiedzanie jest niemożliwe. No nic na pocieszenie kupuję sobie 2 naklejki z logiem BPN, które przyklejam na sakwie obok tej z Wigierskiego Parku Narodowego. Mamy chwilę czasu, więc pani z informacji proponuje nam wycieczkę na pobliską wieżę widokową i ścieżkę edukacyjną. W okolicy zachowało się też kilka fortów, które były częścią Twierdzy Osowiec. Większość z nich została wysadzona podczas działań wojennych więc jest zwyczajnie zniszczona, ale chcemy je zobaczyć. Dostajemy papierową mapkę z dojazdem i wsiadamy na rowery..

Twierdza Osowiec
rower

 Dojeżdżamy do ścieżki "Kładka", która ma około 2 kilometrów długości. Na wieży widokowej robimy sobie krótką przerwę na posiłek i..

rower

 ..jedziemy dalej po drewnianej kładce..

rower

 Na ścieżce znajduje się 9 przystanków opisujących faunę i florę występującą na terenach bagiennych..

rower

 ..są też tarasy widokowe..

rower
rower

Końcowy odcinek ścieżki edukacyjnej wytyczony jest przy ulicy..

rower
rower

 W drodze powrotnej zatrzymujemy się jeszcze przy bunkrach..

Twierdza Osowiec

 Asia zostaje na dole, a ja postanawiam zrobić małą eksplorację. Szybko porzucam ten pomysł, kiedy z jednego z otworów prowadzących do środka uderza mnie zapach moczu. Do tego porozrzucane puste butelki, puszki po piwie i zużyte chusteczki świadczą o tym, że nie jest to miejsce dla turysty..

Twierdza Osowiec

 Wjeżdżamy na słynną Carską Drogę, która powstała na przełomie XIX i XX wieku w celu połączenia carskich twierdz Grodno, Osowiec i Łomża. Odcinek, którym jedziemy jest znany ze spotkań z łosiami. Wszędzie można natknąć się na takie tablice informacyjne, których na trasie jest naprawdę dużo..

carska droga
 W tym miejscu spotykamy dwie, samotnie podróżujące na rowerach maturzystki z Nowej Dęby. Dziewczyny jadą na Hel. Ja i Asia jesteśmy pod niemałym wrażeniem, bo my w ich wieku pewnie byśmy się nie odważyły na taką wycieczkę. Gratulujemy pomysłu na spędzenie wakacji, wymieniamy się informacjami z trasy i rozjeżdżamy w przeciwnych kierunkach :)

carska droga

 Sama droga jest dosyć monotonna mimo, że prowadzi przez zróżnicowane widokowo krajobrazy. Raz są to podmokłe bagienne tereny, za chwilę olsy, albo szuwary i turzyce. W miejscowości Dobarz, przy Carskiej Drodze dostrzegamy karczmę. Bez zastanowienia zatrzymujemy się tutaj na obiad..

karczma
karczma

 Ceny jedne z wyższych do tej pory, ale nie chcemy ryzykować że przez najbliższe kilkanaście kilometrów nie ma gdzie zjeść. Zamawiamy babkę ziemniaczaną z sosem kurkowym i z trzema sałatkami - mizerią, sałatą z pomidorem i melonem oraz surówką z marchewki i jabłka . Cały zestaw kosztuje 27 zł, ale danie jest naprawdę spore i sycące..

karczma

 Po obiedzie wyjeżdżamy z powrotem na Carską Drogę. Już nas bolą oczy i szyje od wypatrywania tych łosi, i ciągłego rozglądania się na prawo i lewo. Chyba nie będzie nam dane spotkać tego ssaka w jego naturalnym środowisku. Szkoda :(

carska droga

Kilka kilometrów dalej zatrzymujemy się przy ścieżce przyrodniczej "Długa Luka"

Dluga Luka

 Drewniana kładka, długa na 400 metrów prowadzi nas w samo serce Biebrzańskiego Bagna. Ponoć można spotkać tutaj rzadkie ptaki jak dubelta, wodniczkę czy kulika wielkiego. No i oczywiście łosia, ale nie dziś :)

Dluga Luka

 Na końcu znajduje się taras widokowy z którego możemy podziwiać bezkres turzycowisk..

Dluga Luka

 ..niesamowite jak ogromny jest to obszar :)

Dluga Luka

 Dalej czeka nas kolejny odcinek asfaltowej drogi przez lasy. Dojeżdżamy do Laskowca. Zamiast skręcić w lewo na Ziajki, zagapiamy się i jedziemy dalej. Dopiero na moście nad Narwią w Strękowej Górze orientujemy się, że coś jest nie tak. Musimy zawrócić..

rower

 Droga na Ziajki, Słomiankę, Piaski aż do Tykocina jest przyjemna. Asfaltowa i z niewielkim ruchem samochodów, później dobry szuter w Słomiance i znów asfalt. Łąki, pola, krowy i bociany :)

rower

 Na rogatkach Tykocina wita nas odrestaurowany zamek królewski, wzniesiony w XVI wieku przez króla Zygmunta Augusta w miejscu dawnej drewnianej warowni. Dziś otwarty dla turystów, jest miejscem gdzie corocznie odbywa się święto staropolskiej kuchni, czyli "Gęsina Św. Marcina"

zamek

 Nie zatrzymujemy się na zamku, tylko jedziemy do serca tego małego i uroczego miasteczka..

Tykocin

 Tykocin to zdecydowanie jeden z najładniejszych i najważniejszych przystanków na Podlaskim Szlaku Bocianim. Perła polskiego baroku z licznymi, zachowanymi do dziś zabytkami, zauroczy każdego turystę. Plac i umieszczony na nim centralnie pomnik Stefana Czarnieckiego otoczony jest przez zabytkowe budynki. To na pewno jedno z miejsc, gdzie warto się na chwilę zatrzymać..

Tykocin

 Do lat 70-tych XX wieku domy przy rynku zamieszkane były przez swoich pierwotnych właścicieli. Pierzeja północna to przede wszystkim zabytkowy dom rodziny Bagieńskich z XVIII wieku.

Tykocin

 Tuż obok znajduje się dom rodzinny Kizlingów. Tak jak sąsiedni ten również został usytuowany dłuższą ścianą do frontu, co dodawało mu w tamtych czasach reprezentacyjnego charakteru. Dom prawdopodobnie jest w trakcie remontu o czym świadczy brak tynku na elewacji i zdemontowane okiennice. Sień domu od ulicy zakończona jest gankiem. Na dachu można dojrzeć dwie dachówki z lanego szkła bąbelkowego, które doświetlały tzw "górkę" - pokoik z kuchnią mieszczący się na strychu. Przed budynkiem znajduje się ogródek kwiatowy, a na tyłach zabudowania gospodarcze i ogrody warzywne. Każda posesja w tej części zabudowy miała również dostęp do rzeki, gdzie robiono pranie i myto naczynia..

Tykocin

 Dom jest udostępniony do zwiedzania, więc zaglądamy do środka. Niestety w tym momencie dostępna jest tylko jedna izba i część sieni. Pierwszym elementem, który rzuca się w oczy są masywne drewniane belki stropowe. Nic dziwnego. Konstrukcja domu musi być solidna, bo dach przykrywają dachówki o łącznej wadze 4500 kg..

Tykocin

 We wnętrzu wyróżnia się zachowany piec kaflowy i dwuskrzydłowe drewniane drzwi..

Tykocin

 Co jak co, ale gwóźdź za 15 zł to chyba lekka przesada..

Tykocin

 Elementy wyposażenia domu znalezione w trakcie remontu, zostały wyeksponowane na stoliku w izbie..

Tykocin

 Na ścianach można obejrzeć fotografie na których są pokazane inne części domu, w tym momencie niedostępne zwiedzającym..

Tykocin

 W Tykocinie z roku na rok pozostaje coraz mniej drewnianych budynków, które przez wieki tworzyły główną zabudowę tego miasteczka..

Tykocin

 Mijamy też Artel w którym mieściła się "republika szewska" zrzeszająca szewców i kaletników. W późniejszym czasie również blacharzy, stolarzy, kowali itd. Dziś w budynku swoją siedzibę ma Centrum Kultury, Sportu i Turystyki Ziemi Tykocińskiej..

Tykocin
 Podczas pochłaniania lodów truskawkowo-waniliowych zakupionych w budce przy placu, zaczepiamy przechodnia. Pan zapytany przez nas o noclegi, wykonuje kilka telefonów i po chwili oferuje nawet, że nas zaprowadzi na miejsce. Pokoje gościnne "Pod Dębem" to miejsce, które możemy polecić. Dostajemy ładny i czysty pokój za 30 zł od osoby. Co prawda na korytarzu jest wspólna łazienka, ale czysta i nowocześnie urządzona tak samo jak kuchnia. Jest też pomieszczenie gospodarcze obok domu, gdzie można bezpiecznie zostawić rowery. Szybki prysznic i już bez dwóch kółek ruszamy obejrzeć miasteczko..

Tykocin

 Tykocin był kiedyś jednym z najważniejszych przedwojennych ośrodków kultury żydowskiej.  Pierwsi Żydzi w Tykocinie pojawili się w 1522 roku, na zaproszenie Olbrachta Gasztołda. Tuż przed II wojną światową 50 % mieszkańców miasta stanowiła ludność żydowska, która słynęła z produkcji tałesów ( szali modlitewnych ), miała tutaj swoje apteki i sklepy z solą, przyprawami czy tkaninami. Zdecydowanie ich obecność przyczyniła się do ożywienia handlu w miasteczku. Była to druga co do wielkości po krakowskiej, gmina żydowska w Polsce. Ducha tamtych czasów można poczuć do dziś, przemierzając malownicze zaułki tej żydowskiej dzielnicy.Tuż obok Wielkiej Synagogi mieści się Mała Synagoga nazywana Domem Talmudycznym. Można w niej obejrzeć wystawę poświęconą Zygmuntowi Glogerowi i zagładzie mieszkańców Tykocina w czasach II wojny światowej. W piwnicach mieści się żydowska restauracja "Tejsza", którą odwiedzimy jutro :)

Tykocin

 Piękna, wzniesiona w 1642 roku w stylu późnorenesansowo-barokowym Synagoga Wielka jest jedną z najstarszych w Polsce. W XVIII wieku do jej północno-wschodniego narożnika została dobudowana niska wieża, która prócz funkcji obronnych pełniła również rolę więzienia dla Żydów. Z trzech stron do budynku przylegają niskie przybudówki w których kiedyś znajdowały się domy do nauki czy sklepiki, przedsionki i babińce. Z boku bożnicy można dostrzec fundamenty, pozostałości po kramnicach gdzie Żydzi mieli swoje warsztaty rzemieślnicze i sklepy..

Tykocin

 Dziś przy ulicy Piłsudskiego znajdują się głównie budynki murowane, które zastąpiły żydowskie drewniane domy rozebrane po wysiedleniu Żydów w czasie okupacji. Jeśli pójdziecie tą ulicą w stronę cmentarza, zobaczycie kilka zachowanych do dziś żydowskich domów, które znajdują się kolejno pod numerami 36, 49, 51, 71. Pod numerem 25 można zobaczyć pamiątkową tablicę wmurowaną w fasadę budynku, upamiętniającą miejsce narodzin Markusa Zamenhofa, ojca Ludwika, który był twórcą esperanto - międzynarodowego języka pomocniczego..

Tykocin

Swoje kroki kierujemy znów w stronę placu Stefan Czarnieckiego..

Tykocin

 Plac od strony wschodniej zamyka kościół Św. Trójcy wybudowany w 1742 roku z piękną fasadą parawanową. Niestety jest zamknięty, więc nie mamy okazji zajrzeć do jego wnętrza. Trójnawową budowlę zdobią ścienne polichromie z 1749 r. wykonane przez Sebastiana Ecksteina. Nawy boczne posiadają sześć ołtarzy złoconych i polichromowanych. Barokowo-rokokowy ołtarz główny z ok. 1750 r. również jest bogato zdobiony.. 

Tykocin

 Tuż obok kościoła znajduje się Alumnat, dawny Zakład dla Inwalidów Wojennych. Wzniesiony w 1633-1647 to najstarszy zabytek miasteczka. Zbudowany na planie czworoboku, niegdyś posiadający dwie narożne baszty od strony Narwi, prawdopodobnie mógł pełnić funkcje obronne. Dziś mieści się tutaj restauracja, sala konferencyjno-bankietowa, domek myśliwski i pokoje gościnne..

Tykocin

 W miejscowym sklepie spożywczym zaopatrujemy się w kawałki sera korycińskiego z kminkiem, który bardzo polecamy. Rodzajów jest kilka. Z różnymi ziołami, przyprawami, czosnkiem, do wyboru do koloru. Warto sobie kupić kilka małych kawałeczków i spróbować każdego z nich. Bierzemy też po "Krasnej Jędzy" i udajemy się nad rzekę..

Tykocin

 Początkowo jesteśmy tutaj zupełnie same. Kilka minut później przyłącza się do nas młode małżeństwo, które zatrzymało się w Alumnacie. To jest właśnie to co między innymi lubię na takich rowerowych wyprawach, wieczór upływa na miłych i ciekawych rozmowach z zupełnie obcymi nam ludźmi.. 

Tykocin



6 komentarzy:

  1. Z każdym Twym wpisem Podlaski Szlak Bocianie pnie się wyżej na mej liście "muszę tam być" ;) Niestety to co zastałaś w bunkrach to chyba normalność w tym kraju :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Naprawdę warto wybrać się na ten szlak. Nie spodziewałam się, że będzie tak ciekawy i zaoferuje tyle wartych zobaczenia miejsc :) Nie pomiń Tykocina ;)

      Usuń
  2. Bogato!
    W Tykocinie byliśmy w sierpniu. Zakochalem się w tym miejscu.
    Wiadomo ze w bunkrach czysto nie jest, ale za to przenikając głębiej mozna niejedną ciekawostkę znaleźć.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wierzę, że można znaleźć bo lubię wszelkie opuszczone miejsca. Często kryją w sobie różne skarby przeszłości. W tym miejscu najpierw trzeba przewietrzyć, a potem przekopać się przez stertę śmieci i butelek, żeby mieć jakąkolwiek przyjemność z przebywania tam ;)

      Usuń
  3. super wycieczka! tez chcemy pojechac w te tereny :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z racji tego że jestem miłośniczką przyrody i uwielbiam kontakt z natura, szczególnie ucieszyła mnie możliwość zobaczenia, aż czterech parków narodowych na trasie. Polska jest naprawdę pięknym krajem i warto ją odkrywać, więc PSB jak najbardziej polecam :)

      Usuń