..z Grzesia na Rakoń..

Trasa: Polana Huciska - schronisko na Polanie Chochołowskiej - Grześ - Rakoń - przełęcz Zawracie - Dolina Chochołowska - Polana Huciska - Siwa Polana - 22 km

Lato zbliża się ku końcowi a ja właśnie zdałam sobie sprawę z tego, że w tym roku nie byłam jeszcze w Tatrach. Perspektywa spędzenia tak pięknej soboty w domu jest dla nas nie do przyjęcia, więc około południa jesteśmy już na parkingu u wejścia do Doliny Chochołowskiej. Trochę późno, ale nie mamy dziś w planie długiej wędrówki. Żeby nie tracić czasu wsiadamy w ciuchcię Rakoń i jedziemy nią aż do Polany Huciska. W moim starym wpisie ..przez Dolinę Chochołowską na Grzesia.. znajdziecie więcej informacji o całej dolinie i dozwolonych w niej środkach transportu. Niestety wtedy ładna pogoda nie dopisała, co uniemożliwiło nam zdobycie Rakonia i Wołowca. Wejście to zakończyło się właśnie na Grzesiu. Dziś pogoda na wędrówkę jest wymarzona, lecz zanim ją rozpoczniemy wstępujemy do schroniska w Dolinie Chochołowskiej na szybki obiad. Z takim zapasem energii idziemy na    szlak. Podejście nie jest jakoś szczególnie uciążliwe, więc po godzinie wychodzimy ponad regiel górny, gdzie w końcu możemy nacieszyć się widokami. Stąd już około 30 minut na szczyt Grzesia. Przełączka pod Grzesiem też jest bardzo fajnym miejscem na odpoczynek, jednak ja nie byłabym w stanie siedzieć tutaj spokojnie wiedząc, że do szczytu mamy tylko kilkanaście kroków :)

 Grześ jest dwuwierzchołkowym, łagodnym i trawiastym szczytem zarastającym kosodrzewiną. Kiedyś jego stoki były wypasane. Pomiędzy wierzchołkami okresowo tworzy się mały staw, po którym aktualnie nie ma śladu. Widoki stąd są imponujące. Przed nami panorama na Mnichy Chochołowskie, Kominiarski Wierch, Świnicę, Krywań oraz Dolinę Chochołowską, Dolinę Starobociańską i Dolinę Trzydniowiańską. Czuję, że to będzie jedno z moich ulubionych miejsc w Tatrach..

 Z minuty na minutę, robi się coraz bardziej tłoczno. Oboje nie przepadamy za tłumami, więc nie zatrzymujemy się tu na długo. Schodzimy na    szlak i Długim Upłazem idziemy w stronę Rakonia. Jest to odcinek z ładnym widokiem na Dolinę Chochołowską i Dolinę Łataną po słowackiej stronie. Grań Długiego Upłazu jest lekko zaokrąglona i pofałdowana, więc poruszanie się na tym odcinku stanowi dla nas relaksujący spacer..

 Piękny widok na Raczkową Czubę i Jarząbczy Wierch, a po prawej Łopatę..

 Lubię takie przejścia wśród kosodrzewiny..

  Pod Rakoniem zaczynamy odczuwać pierwsze i tak bardzo przez nas wyczekiwane powiewy wiatru. Niebo jest prawie bezchmurne, więc słońce mocno przypieka..

  Odpoczywając na Rakoniu, obmyślamy trasy kolejnych wycieczek w Tatry. Fajnie byłoby przejść je od zachodu na wschód, oczywiście nie pomijając dolin i innych wartych zobaczenia miejsc po drodze. Zawsze to jakieś podbudowanie formy przed wędrówkami w Tatrach Wysokich..

  Mając Wołowiec na wyciągnięcie ręki, kuszeni piękną pogodą rozważamy wejście na jego szczyt. Jest już popołudnie, a czasy na mapie wskazują że i bez Wołowca będziemy prawdopodobnie wracać na parking o zmroku, więc odpuszczamy. Mamy za to cel następnej wycieczki..

 Opuszczamy Rakoń i    szlakiem schodzimy do przełęczy Zawracie, której wschodnie stoki opadają do Doliny Chochołowskiej Wyżniej. To właśnie tutaj rozpoczyna się    szlak, którym wracamy do doliny i dalej na parking..

  Wstępujemy jeszcze do schroniska na zasłużoną szarlotkę z bitą śmietaną i jagodami, którą polecamy jako małą nagrodę po trudach wędrówki :)